Gemeenteraad van Kortrijk : een circus

Onnodige en te lange tussenkomsten, insinuerend taalgebruik, persoonlijke aanvallen door Vlaamsch Belanger Wouter Vermeersch zorgen in elke gemeenteraadszitting voor onrust en ambras.

Op 13 februari verlieten de aanwezige journalisten waaronder de vriendjes van het stadsbestuur Peter Lanssens (Lange Peter) en Kris Vanhee uit protest de zaal. Alleen Kortrijkwatcher, alias Frans Lavaert, bleef achter op de lege persbanken. Lavaert is een kuitenbijter met een kolossale kennis van het reilen en zeilen in het Kortrijks politiek bestiarium. De luis in de pels van het stadsbestuur. Zijn schrijfsels zijn een eindeloze tirade tegen de onkunde, de drijverijen, de canapépolitiek, het geklooi, de corruptie, het geflikflooi, de ons-kent-ons politiek, het machtsmisbruik en de amoureuze wederwaardigheden van het college van burgemeester en schepentjes.

Schepentjes reageren vol afschuw op de aantijgingen en dolle insinuaties van raadslid Vermeersch, die op elke zitting de show steelt.   

Schepentje De Coene neemt de aantijgingen niet : “Het schepencollege laat zich niet intimideren of van de wijs brengen, maar door de gemeenteraad en schepencollege te ridiculiseren, corrupt en onbekwaam te noemen, ontnemen Vermeersch en Kortrijkwatcher anderen de kans om geboeid de activiteiten van het stadsbestuur en de raad te volgen.”

Ook schepentje Axel Weydts laat zich niet onbetuigd en reageert als door een wesp gestoken op de charges van Vermeersch in zijn richting. In een homerische koleire ontstoken slingert hij schuimbekkend de verwensingen naar de kop van Vermeersch : ‘racist’, ‘fascist’, ‘neonazi’, ‘negationist’, ‘moslimhater’, ‘paljas’, ‘motherfucker’, ‘stuk ongedierte’, ‘ossekop’, ‘slavendrijver’,’paardeneuker’, ‘rioolrat’. De opsomming is eindeloos.

Vermeersch schept er een duivels genoegen in het circus urenlang in gang te houden. De grote Wouter Vermeersch show lokt beate bewondering op bij Kortrijkwatcher die de man als een klasbak en dossiervreter omschrijft.
Vermeersch zelf blijft er rustig bij : “We voeren gewoon onze taak als raadsleden grondig uit, en dat de hypocriete blaaskaak Weydts ons voor ronddolend gespuis uitmaakt nemen we er graag bij, Het is een schandvlek op het blazoen van onze geliefde stad en de groteske verwensingen en scheldpartijen vanwege Weydts naar mijn persoon horen thuis op de politieke vuilnisbelt van Kortrijk. Ze maken mij nóg populairder bij de Kortrijkzaan van alle dag”, countert Vermeersch het gefoeter van Weydts.   

Wat het summum moet zijn van democratie zien de raadsleden van Vlaamsch Belang hun circusact als een welgekomen opportuniteit. Elke mogelijkheid om het woord te nemen wordt door Vermeersch gretig benut, tot ver over de toegestane tijd. Raadsvoorzitter Helga Kints is de wanhoop nabij.
Vrijbuiter Vermeersch lokt een banvloek uit over zijn onzindelijk gedachtegoed dat door schepentje Weydts als misselijk makend, weerzinwekkend, degoutant en onaanvaardbare spektakeldemocratie wordt betiteld.
Vermeersch raast verder over zaken die er niet toe doen en de meerwaarde van zijn tussenkomsten – doorspekt met insinuaties en dubbelzinnigheden omtrent het privéleven van burgemeesteres Ruthie en schepentje Wout – is soms ver te zoeken.

Voorzitter Helga Kints betreurt dat zij de laatste tijd te vaak moet optreden als scheidsrechter. “Mijn functie bestaat erin zoveel mogelijk bruggen te bouwen tussen raad en college. Maar met de laaghartige Vermeersch is dat niet meer mogelijk. Hij is een gepatenteerde ruziemaker en onruststoker eerste klasse. We komen niet meer tot goed gestoffeerde, inhoudelijke debatten over de partijen heen. De autoritaire Vermeersch terroriseert elke raadszitting en zelfs zijn eigen fractie, waarvan de helft al weggelopen is en waarbij de twee overblijvende leden hun mond moeten houden. Hoogstens mag Carmen Ryheul een keer tussenkomen over onbenulligheden als daar zijn de bescherming van pissebloemen in de straten van Overleie, het probleem van de rondzwervende niet gecastreerde katers of over de nieuwe moskee dewelke Vlaamsch Belang wil blijven bestrijden door het wekelijks vrijdaggebed te boycotten en de toegang te blokkeren. “Toch blijven we ijveren om van Kortrijk de beste stad van de Vlaanders te maken”, aldus de opgewonden voorzitter Kints.

De gemeenteraad van februari kende enkele nieuwe dieptepunten. Vincent Van Quickenborne, alias Quickie, die ligt te dutten en nooit zijn mond open doet, maar dit keer vroeg hij het woord na verschillende aanvallen van de onverlaat Vermeersch. Quickie: “Ik neem het niet dat meneer Vermeersch hier de zoveelste leugen verspreidt zoals destijds met die dronkenmansaffaire na de voetbal, waarbij Vermeersch beweerde dat ik stomdronken was, maar het verwondert mij niet. Het is niet de eerste keer dat deze man zit te liegen dat hij zwart ziet. Ik noem de man een politieke crapuul, waar ik verder geen woorden aan vuil maak.”

Wat later bracht een plotse harde uithaal van Matti Vandemaele naar Vermeersch en Carmen Ryheul de zaal tot stilte.
Matti : “In elke gemeenteraadszitting noemt Vermeersch ons schurftig links ongedierte dat uitgeroeid moeten worden. Dan verlies ik mijn cool en begin ik op mijn beurt te roepen en te tieren tot ik rood en blauw aanloop en voorzitter Helga mij het woord moet afpakken. De verderfelijke grote Wouter Vermeersch show blokkeert elke maand de raadszitting en is nefast voor het efficiënt functioneren van de democratie in onze geliefde stad. Bijzonder betreurenswaardig.”    

Het onafhankelijk raadslid Jacques Demeersseman, in onmin gevallen met Vermeersch en met slaande deuren weggelopen bij Vlaamsch Belang, komt in elke raadszitting raaskallend tussen met onsamenhangende zinsconstructies over een ‘probleem’ dat niemand begrijpt. De voorzitter laat de man begaan en gaat daarna over tot de orde van de dag.

En dan is er nog Benjamin Vandorpe, een superkaloot die zich danig opjaagt bij de tussenkomsten van zuurmuil Vermeersch.
Benjamin : “We verliezen kostbare uren omdat hij zichzelf graag bezig hoort en in iedere raad de grote Vermeersch one-man show opvoert. Aan gelijk wat wij naar voor brengen, koppelt onverlaat Vermeersch een ellenlange en nonsensicale monoloog. Hij saboteert het voeren van constructieve oppositie om dan achteraf te kunnen zeggen ‘zie je wel, het werkt niet’. De man voert zelfs oppositie tegen de oppositie, waarmee ben je dan eigenlijk bezig?” vraagt Benjamin zich gefrustreerd af.
Benjamin is zijn frustraties niet meer meester : “Het is wraakroepend hoe Vermeersch tewerk gaat tijdens de gemeenteraadszittingen. Wij krijgen nooit de kans tussen te komen met constructieve zaken. We staan machteloos tegen de crapuleuze streken van Vermeersch en moeten tussen de soep en de patatten tussenkomen en slagen er niet in met onderbouwde en positieve voorstellen het stadsbestuur tegemoet te komen, teneinde dankzij goede relaties in ’24 weer aan de politieke bak te geraken. Kwatongen noemen ons vleiers die het stadsbestuur opvrijen, maar daar liggen we niet wakker van. De Vlaamsche Belangers gooien de euro’s over de balk om de Kortrijkse democratie te saboteren. Een weergaloze schande.”

Benjamin Vandorpe wordt als dé grote troef en kandidaat burgemeester  voor de volgende verkiezingen beschouwd. Hij is behept met een kinderlijke verwondering, vermengd met een scheut toelaatbare kwaadaardigheid en hij verafschuwt de onwelvoeglijke stellingen en praatjes van Vermeersch, neemt zichzelf zeer au serieux, kortom, Benjamin beschouwt zichzelf als een moreel onkreukbare persoonlijkheid, doorspekt met een vleugje genietbare ironie.

De Kortrijkse gemeenteraad bruist !